…ความเป็นผู้มีจิตใจงาม เสียสละ พร้อมกับใบหน้าที่มีรอยยิ้มของพ่อ นั่นคงเป็นภาพที่ปฏิเสธไม่ได้เลยเราจะเห็นว่าพ่อพูดน้อยแต่เป็นนักปฏิบัติและรับใช้ พ่อไม่บ่นว่าแม้พ่อจะทำหน้าที่หนักกว่าคนอื่นๆ แต่มีหัวใจของความยินดีที่ทำให้ชีวิตของสมาชิก เณร มีความสุขและไม่ได้เรียกร้องให้ใครเป็นคนเริ่มต้น หากแต่เป็นพ่อเองที่เริ่มต้นในการรับใช้และทำหน้าที่ที่จะส่งผลต่อความเป็นอยู่ของหมู่คณะด้วยความรับผิดชอบ…